موسیقی

۱- چه سبک موسیقی را بیشتر دوست دارید؟

پاسخ به این سوال می‌تواند شما را در انتخاب ساز موسیقی خود راهنمایی کند. شما مایلید در کدام سبک موسیقی کار کنید و بنوازید؟ آیا به سبک راک علاقه مند هستید؟ اگر اینچنین است، مطمئنا ساز توبا” انتخاب مناسبی برای شما نخواهد بود. آیا شما مایلید در ارکسترها بنوازید؟ پس توبا برای شما می‌تواند مناسب باشد. چون سازی است که به تنهایی کمتر نواخته می‌شود و اغلب در ارکستر ها و در کنار ساز های دیگر صدای خوبی به همراه دارد. به یاد داشته باشید که سازی را انتخاب کنید که احتمال می‌دهید از نواختن آن لذت خواهید برد. بهترین راه برای فهمیدن این موضوع، این است که ساز موسیقی ای را انتخاب کنید که با سبک موسیقی مورد علاقه ی شما سازگاری بیشتری دارد.

۲- تمایل دارید ساز خود را چگونه بنوازید؟

هر سازی، به شیوه ی مخصوصی نواخته می‌شود که با بسیاری از ساز های دیگر کاملا متفاوت است. قابلیت حمل و نقل ساز، یکی از مواردی است که به شما در انتخاب ساز موسیقی کمک می‌کند. اگر مایلید سازتان را با خود به پارک حمل کنید و آنجا آن را بنوازید، مطمئنا پیانو انتخاب مناسبی برای این هدف نیست! گیتار یک ساز مناسب برای این نوع هدف است و قابلیت حمل بسیار زیادی دارد به طوری که به راحتی در هر جایی می‌توانید آن را به همراه داشته باشید. البته سازهای دیگری هم وجود دارند که از گیتار کوچک تر هستند و حمل آسان تری دارند. ما گیتار را به خاطر عمومیتِ بیشتر آن مثال زدیم.

۳- آیا دوست دارید تکنوازی کنید و یا در یک گروه بنوازید؟

اگر پاسخ شما به این سوال در راستای انتخاب ساز موسیقی خود مثبت است، بهتر است سازی را انتخاب کنید که در هنگام همنوازی با دیگر ساز ها صدای خوبی ایجاد می‌کند و پرکاربرد است. ویولون می‌تواند یک مثال خوب از سازهای مناسب برای ارکستر ها و گروه های موسیقی باشد.

۴- در انتخاب ساز موسیقی، کدام ساز را بیشتر از همه دوست دارید؟

این سوال، مهم ترین سوالی است که باید برای انتخاب ساز موسیقی از خودتان بپرسید. اگر سه سوال بالا در مورد یک ساز جواب قابل قبولی داشت ولی شما ساز مورد نظر را دوست نداشتید، آن را انتخاب نکنید. مثلا اگر گیتار قابلیت حمل آسانی دارد و می‌توان آن را در ارکستر ها و گروه ها نواخت و در این راستا پر کاربرد است، اما آن را دوست ندارید، نباید گیتار را انتخاب کنید. سوالات بالا موقعی مفید هستند که چندین ساز مورد علاقه ی شما باشد و بخواهید از بین آن ها انتخاب کنید. وگرنه سازی که دوستش ندارید، از هر نظر دیگر هم که مناسب باشد، لازم نیست آن را بررسی کنید و پیشنهاد می‌کنیم از اول آن را از انتخاب های خود حذف کنید. بنابراین سوال چهارم مهم ترین سوال است، و بعد از آن، سوال اول – سبک موسیقی مورد علاقه ی شما – مهم ترین می‌باشد.

امیدواریم هر روزتان سرشار از صدای دلنواز موسیقی مورد علاقه تان باشد!

رامتین  از موسیقیدانان به نام ایران در دوران پادشاهی ساسانیان و هم عصر دیگر موسیقی دانانی چون باربد و نکیسا است. او را واضع چنگ و استاد در نواختن این ساز می‌ دانند

در اشعار فارسی نیز نام رامتین ذکر شده است:

(منوچهری)

(فخرالدین اسعد گرگانی)

نکیسا موسیقی‌دان، رامشی، چنگ‌نواز و خوانندهٔ عهد ساسانی است که نظامی گنجه‌ای در کتابخسرو و شیرین، و به‌تَبَعِ او، امیرخسرو دهلوی در کتاب شیرین و خسرو از او یاد کرده‌اند.

• نکیسا به‌عنوان نام پسر و نام دختر معمول است.

باربَد  نامورترینموسیقی‌دان، شاعر، بربط نواز و خواننده دوران ساسانی در زمان پادشاهی خسرو پرویز است.

دربارهٔ زندگی این هنرمند اطلاعات اندک و افسانه آمیزی در کتاب‌های فارسی و عربیآمده است.

اربد برای هر روزی از روزهای هفته نواهایی ساخته بود که این نواهای هفتگانه به نام طرق الملوکیه معروف است. همچنین آهنگ‌هایی برای هر سی روز ماه که به نام سی لحن باربدی نام‌دار است.[۷] و هم ۳۶۰ لحن به تعداد روزهای سال نوای خاص ساخته بوده‌است.[۵]

هنوز هم میراث او در نام‌های گوشه‌های دستگاه‌های موسیقی ایرانی امروزی بر جای مانده‌است. او برای اولین بار دستگاه موسیقی را در جهان به نام سرود خسروانی خلق کرد؛ که آن به خسرو پرویز پادشاه، فرمانروای ایران از ۵۹۰ میلادی تا ۶۲۸ تقدیم نموده بود.

اختراع اغلب نغمات و ترانه‌های موسیقی را به وی نسبت می‌دهند. گویند حوادث و اتفاقات مهم را باربد به‌صورت نغمات نغز و نواهای دل‌فریب درآورده به سمع خسروپرویز می‌رسانیده، مثلاً تلف شدن شبدیز اسب ویژه پرویز را که دیگران یارای اظهار آن نداشتند وی به قالب نوای موسیقی ریخته و به عرض خسرو رسانید که هم اکنون این موسیقی را که از مقامات سرنا و دهل میباشد، کردهای کرمانشاه به نام چَمَه ری که به معنای چشم به راه میباشد میشناسند و در مراسم ختم آن را می نوازند. باربد چون شنید که خسروپرویز در یاری رامشگران و نوازندگان می‌کوشد، خواست خویشتن را به درگاه پرویز رساند، ولی سرکش (رامشگر خاص پرویز) سالار بار را محرض آمد که از راه جستن باربد به دربار جلوگیری نماید، ولی باربد با رساندن نغمه‌های خود به گوش شاه او را شیفته آواز خود ساخت. اغلب کارهای او در وصف شاهان آن دوره می‌بود.

موسیقی اصیل ایرانی، که با نام موسیقی سنتی ایرانی، موسیقی کلاسیک ایرانی و موسیقی دستگاهی نیز شناخته می‌شود،شامل دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازها، از سال‌ها پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در متن مردم ایران جریان داشته، و آنچه دلنشین‌تر، ساده‌تر و قابل‌فهم تر بوده‌است امروز در دسترس است، بخش بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان،ارمنستان، ترکیه، و یونان متأثر از این موسیقی است و هرکدام به سهم خود تأثیراتی در شکل‌گیری این موسیقی داشته‌اند، از موسیقی‌دان‌ها یا به عبارتی نوازندگان موسیقی در ایران باستان می‌توان به باربد» و نکیسا» و رامتین» اشاره کرد.